- wypróżniać
- boş; boşatmak; horlamak; howaýy; pak; puç; ýüksüz
Słownik Polsko-Turkmeński. 2010.
wypróżniać
Look at other dictionaries:
wypróżniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypróżniaćam, wypróżniaća, wypróżniaćają, wypróżniaćany {{/stl 8}}– wypróżnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypróżniaćnię, wypróżniaćni, wypróżniaćnij, wypróżniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypróżniać — 1. Wypróżniać kielichy, kieliszki, butelki «wypijać całą zawartość kielichów, butelek; wychylać kieliszki»: Jockman wypróżnił butelkę, po czym rozglądnął się, co by z nią zrobić. H. Worcell, Rewiry. 2. Wypróżniać komuś kieszenie; wypróżniać sobie … Słownik frazeologiczny
wypróżniać się – wypróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} oddawać kał, wydalać stolec {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypróżnić — 1. Wypróżniać kielichy, kieliszki, butelki «wypijać całą zawartość kielichów, butelek; wychylać kieliszki»: Jockman wypróżnił butelkę, po czym rozglądnął się, co by z nią zrobić. H. Worcell, Rewiry. 2. Wypróżniać komuś kieszenie; wypróżniać sobie … Słownik frazeologiczny
wypróżnić — dk VIa, wypróżnićnię, wypróżnićnisz, wypróżnićnij, wypróżnićnił, wypróżnićniony wypróżniać ndk I, wypróżnićam, wypróżnićasz, wypróżnićają, wypróżnićaj, wypróżnićał, wypróżnićany «uczynić coś pustym, próżnym przez wyjęcie, wylanie, zużycie… … Słownik języka polskiego
kieszeń — 1. Chować, brać pieniądze do (własnej) kieszeni «przywłaszczać sobie czyjeś pieniądze»: W Radomiu był swego czasu szefem żandarmerii rosyjskiej niejaki Wąsiacki, Rosjanin, którego ogólnie podejrzewano, iż fabrykował sztucznie konfidentów i… … Słownik frazeologiczny
kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… … Słownik języka polskiego
załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… … Słownik języka polskiego
butelka — Nabić kogoś w butelkę zob. nabić. Pękła butelka (wina, szampana itp.), pękło kilka, wiele butelek zob. pęknąć 4. Pociągać z butelki zob. pociągnąć 3. Wypróżniać butelki zob. wypróżnić 1. Wysuszyć, osuszyć butelkę zob. wysuszyć. Zaglądać do… … Słownik frazeologiczny
kielich — Coś przepełniło, przelało kielich goryczy zob. gorycz 1. Machnąć kielicha zob. machnąć 1. Wychylić, wypić, spełnić (do dna) kielich goryczy zob. gorycz 3. Wypróżniać kielichy zob. wypróżnić 1 … Słownik frazeologiczny
kieliszek — 1. Nie brać kieliszka do ręki «być abstynentem»: Od lat nie brał kieliszka do ręki, to po tym ślubowaniu naszych chłopów na górce za wsią. Roz bezp 1999. 2. Szukać zapomnienia, pociechy w kieliszku; topić, utopić coś w alkoholu (w wódce, w winie) … Słownik frazeologiczny
